Tym, którzy łososia rozpoznają tylko po łososiowej barwie uprzejmie donoszę, że nie każdy łosoś jest łososiowy. Nie każdy też jest równie zdrowy. Podobno aż 1/3 łososi spożywanych na świecie ma kolor szary.

Naturalna barwa łososiowego mięsa zależy od jego diety. Tylko łososie żyjące na wolności spożywają pokarm bogaty w barwniki karotenowe, czyli glony i kryl. Znajduje się tam szczególnie dużo korzystnej dla zdrowia astaksantyny. Łososie hodowlane mają mięso koloru brązowoszarego. Zdarza się jednak, że hodowcy dodają do karmy dla ryb syntetyczną astaksantynę, aby zachować smakowity kolor mięsa. Warto to sprawdzić przed zakupem.

Spożywanie mięsa łososia przynosi wiele korzyści dla zdrowia. Dzięki dużej ilości astaksantyny i kwasów omega-3 (szczególnie DHA) posiłki z dodatkiem łososia polecane są w profilaktyce nieodwracalnego zwyrodnienia plamki żółtej.

Co to jest astaksantyna?

Astaksantyna to barwnik organiczny należący do grupy ksantofili. Rozpuszcza się w tłuszczach. Jest rzadkim, bardzo silnie działającym antyoksydantem. Można ją spożywać w postaci naturalnej lub w postaci syntetycznych suplementów diety. Nie jest naturalnym składnikiem ludzkiej diety, gdyż nie występuje tak powszechnie w produktach roślinnych jak pozostałe barwniki karotenowe.

Barwniki katorenowe są głównymi składnikami plamki żółtej. Pełnią one rolę filtra, który eliminuje szkodliwe fale światła o krótkiej fali (~440 nm, pasmo światła niebieskiego) i zapobiegają powstawaniu groźnych reaktywnych wolnych rodników tlenowych. Ponadto wchodzą w skład błon komórkowych, modulują rekcje oksydo-redukcyjne oraz uczestniczą w inicjowaniu impulsów nerwowych. Przyjmowanie astaksantyny jest korzystne dla wzroku. Wygasza procesy zapalne nie tylko w plamce żółtej, ale i w całym organizmie. Chroni również siatkówkę przed szkodliwym promieniowaniem UV. Ponadto przyjmowanie astaksantyny jest bezpieczne. Spożywanie nawet dużych jej ilości nie powoduje pojawienia się efektów ubocznych.

W badaniach klinicznych wykazano, że spożywanie astaksantyny poprawia ostrość widzenia i postrzeganie kontrastów. Substancja ta zapobiega również postępowi zmian zwyrodnieniowych w plamce żółtej, które są przyczyną zaburzeń widzenia.

Zwyrodnienie plamki żółtej (AMD)

Na AMD, czyli zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem, cierpi obecnie ponad milion Polaków. Choroba spowodowana jest zmianami degeneracyjnymi w plamce żółtej, czyli w miejscu odpowiedzialnym za procesy widzenia. W przebiegu AMD występuje pogorszenie widzenia widoczne zwłaszcza podczas czytania. Towarzyszą mu zniekształcenia obrazu, widoczne zakrzywienie linii prostych, występowanie mroczka centralnego oraz zauważalne obniżenie poczucia kontrastu i widzenia barwnego (chory widzi blade i słabo wysycone kolory). AMD jest główną przyczyną utraty wzroku w społeczeństwach wysoko rozwiniętych. Nieleczona choroba prowadzi do szybkiej utraty wzroku, a powstałe już zmiany w plamce żółtej są nieodwracalne.

AMD występuje głównie u osób po 50 rż. Częściej u osób z miażdżycą, nadciśnieniem tętniczym, otyłością, wysokim stężeniem cholesterolu we krwi oraz palących papierosy. Częściej chorują kobiety, pacjenci o niebieskich tęczówkach, z dalekowzrocznością. Choroba występująca rodzinie zwiększa ryzyko zmian degeneracyjnych, co wskazuje na predyspozycje genetyczne.

Łosoś – co to za ryba?

Łosoś jest typową rybą wędrującą na czas rozrodu z mórz do rzek. W czasie swojej wędrówki łososie podążają za zapachem wody w miejscu, w którym przyszły na świat. W trakcie wędrówki nic nie jedzą. Tarło odbywa się jesienią, w zimnej, dobrze natlenionej wodzie o silnym prądzie. Samice składają ikrę do jamek wygrzebanych w dnie rzeki jesienią, a larwy łososia wykluwają  się wiosną. Młode łososie spędzają w rzekach 2–3 lata, a następnie wędrują do morza. W morzu spędzają kolejne 2–3 lata, po czym wracają do tej samej rzeki na tarło.

(Przeczytany: 3722 razy)