Czerwona soczewica – smaczna, ale niezbyt popularna, a szkoda, bo wyróżnia się zawartością substancji odżywczych. Można ją wykorzystać do zup, dań jednogarnkowych, a nawet naleśników i pierogów.

Ludzkość spożywa soczewicę od ponad czterech tysięcy lat, co plasuje ją wśród roślin o najdłuższej historii uprawy. Była bardzo popularna w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. Należy do roślin jednorocznych. W stanie dzikim rośnie w obszarze śródziemnomorskim, od Wysp Kanaryjskich do środkowej Azji. Występuje również w Afryce, gdzie jej porasta obszary aż do strefy tropikalnej. Obecnie soczewica jadalna jest najbardziej popularna na Bliskim Wschodzie. W Europie największe uprawy soczewicy znajdują się we Francji i Hiszpanii.

Soczewica jadalna występuje w trzech kolorach. Czerwona gotuje się dość szybko, 15-20 minut. Nie wymaga namaczania. Warto też pamiętać, aby solić ją na samym końcu gotowania, co zapobiega stwardnieniu ziaren. Soczewica charakteryzuje się wysoką zawartością białka – około 9,02 gna 100 g tego produktu. Z tego powodu jest chętnie spożywana przez wegetarian jako alternatywa mięsa. Białko w soczewicy nie jest białkiem pełnowartościowym (nie ma tam wszystkich aminokwasów) i dlatego należy ją łączyć z innymi warzywami. Ponadto zawiera około 11% błonnika.

Soczewica należy do najbardziej zdrowych źródeł żywności. Jej skład jest wartościowy, a właściwości kulinarne sprawiają, że może być łatwo i szybko wykorzystana do wielu potraw. I choć w Polsce jest nadal niedoceniana, to jej popularność stale rośnie.

(Przeczytany: 5641 razy)